لینک دانلود و خرید پایین توضیحات فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت تعداد صفحات: 3 تاريخچه تا قرن بيستم، داروها نسبتا اندکي وجود داشت. در سالهاي اول قرن بيستم، پژوهشگران امور پزشکي اميدوار بودند که بتوانند با کشف يا ساخت داروهاي جديد عامل عفونت را در درون بدن از بين ببرند، همانطور که ماده ضد عفوني کننده ليستر باکتريها را در خارج از بدن، از بين مي برد. اولين کشف مهم در اين زمينه بوسيله پزشک اسکاتلندي، الکساندر فلمينک (1955 ـ 1881م)، در سال 1928 م انجام گرفت. او روي يک باکتري به نام استافيلوکوکوس، تحقيق مي‌کرد. وي متوجه شد که يک ظرف کشت ميکروب، توسط قارچ آلوده شده است و باکتريهايي که در اطراف آن قارچها قرار داشتند، ظاهرا مرده‌اند. فلمينگ اين قارچ را که «پنيسليوم نوتاتم» بود تشخيص داد. اين قارچها حاوي ماده ضد باکتري بودند که او آنرا «پني‌سيلين» ناميد. اما مدتي طول کشيد تا به کمک دانشمندان ديگر تفکيک عملي پني‌سيلين، صورت گرفت. سرانجام در سال 1941 م، براي درمان عفونتها از پني‌سيلين استفاده شد. از آن زمان به بعد، بسياري از د …
